RoHS— การจำกัดสารอันตราย

RoHS เป็นมาตรฐานบังคับที่กำหนดโดยกฎหมายของสหภาพยุโรปชื่อเต็มคือข้อจำกัดการใช้สารอันตราย

มาตรฐานนี้ถูกนำมาใช้อย่างเป็นทางการตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2549 โดยส่วนใหญ่จะใช้เพื่อควบคุมมาตรฐานวัสดุและกระบวนการของผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์และเครื่องใช้ไฟฟ้า ทำให้เอื้อต่อสุขภาพของมนุษย์และการปกป้องสิ่งแวดล้อมมากขึ้นวัตถุประสงค์ของมาตรฐานนี้คือเพื่อกำจัดสาร 6 ชนิดในผลิตภัณฑ์มอเตอร์และผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ ได้แก่ ตะกั่ว (PB) แคดเมียม (CD) ปรอท (Hg) โครเมียมเฮกซะวาเลนต์ (CR) โพลีโบรมิเนเต็ด ไบฟีนิล (PBB) และโพลีโบรมิเนเต็ด ไดฟีนิล อีเทอร์ (PBDE)

ดัชนีขีดจำกัดสูงสุดคือ:
·แคดเมียม: 0.01% (100ppm);
·ตะกั่ว, ปรอท, โครเมียมเฮกซาวาเลนต์, โพลีโบรมิเนเต็ด ไบฟีนิล, โพลีโบรมิเนเต็ด ไดฟีนิล อีเทอร์: 0.1% (1000ppm)

RoHS มุ่งเป้าไปที่ผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดที่อาจมีสารอันตรายหกชนิดข้างต้นในกระบวนการผลิตและวัตถุดิบ ซึ่งส่วนใหญ่ได้แก่: เครื่องใช้ไฟฟ้าสีขาว เช่น ตู้เย็น เครื่องซักผ้า เตาไมโครเวฟ เครื่องปรับอากาศ เครื่องดูดฝุ่น เครื่องทำน้ำอุ่น ฯลฯ ., เครื่องใช้ไฟฟ้าสีดำ เช่น ผลิตภัณฑ์เครื่องเสียงและวิดีโอ, ดีวีดี, ซีดี, เครื่องรับโทรทัศน์, ผลิตภัณฑ์ไอที, ผลิตภัณฑ์ดิจิทัล, ผลิตภัณฑ์การสื่อสาร ฯลฯเครื่องมือไฟฟ้า ของเล่นอิเล็กทรอนิกส์ไฟฟ้า อุปกรณ์ไฟฟ้าทางการแพทย์